We schrijven de laatste speelronde in de 3e klasse van de 4e fase van team SVI JO10-3. Ondanks dat de stand nog niet bij wordt gehouden in deze leeftijdscategorie kan je op z’n Cruijffs wel stellen dat als je alle wedstrijden wint je kampioen bent.
Op de teamfoto staan afgebeeld: (boven) Alex, Matthijs, Jayvinn, Benjamin T. en Benjamin B. (onder) Suus, Timo, Sebastiaan, Teun en Jaïr
Met tot nu toe alle wedstrijden in deze fase gewonnen, rijden we in de vroege zaterdagochtend met auto’s vol zenuwachtige spelertjes, ouders, opa’s en oma’s richting Wapenveld voor de kampioenswedstrijd tegen WZC Wapenveld JO10-1. Vorig jaar won dit team nog glorierijk het SEH toernooi dus wie zegt dat zij niet ook alles tot nu toe hebben gewonnen? Er zijn er een aantal die er slecht van hebben geslapen.
Bij het team van JO10-3 is de warming-up vaak een goede graadmeter voor het verloop van de wedstrijd. Gelukkig zagen we als toeschouwers vrij snel dat dit wel goed zat. Netjes in een rij ging het heen en weer, de ballen liepen lekker van voet naar voet en prachtige doelpunten en reddingen wisselden elkaar bij het “afwerken” synchroon af. Dit moest goed komen!
Toeschouwers die dachten nog even rustig een kopje koffie te kunnen halen voor de wedstrijd kwamen bij aankomst op het veld bedrogen uit. Na 5 minuten stond het al 0-3 voor SVI en was de wedstrijd min of meer al gespeeld. Je zag de spanning ook van de spelertjes afvallen en ene mooie aanval werd afgewisseld met nóg mooier combinatiespel en doelpunten. Wapenveld wist niet waar ze het moesten zoeken. Het was dat er een gedegen keeper op de goal stond, waardoor de tegenstander een monsterscore gespaard bleef. Eindstand 1-10 en SVI10-3 kampioen!
Leider Alex Goelema wist even niet wat hij moest doen, maar was gelukkig weer snel bij zinnen om te concluderen hoe mooi het was dat het team hun beste voetbalspel voor het laatst had bewaard. “Prachtig om te zien ook hoe ieder spelertje zich op zijn/haar manier ontzettend ontwikkeld heeft dit seizoen. Ze hebben samen leren voetballen en vanuit een positie leren spelen.” Dit niet in de laatste plaats overigens door het enthousiaste coachen en begeleiden van Alex, waarvoor via deze weg ook veel dank!
Na een eerste viering op het veld in Wapenveld vertrok de stoet vol blijdschap terug naar Zwolle. En waar kan je een SVI-kampioenschap beter vieren dan op het terras bij Theo Muys? Aldaar genoten we van de lekkerste Zwolse kibbeling met friet en keken we samen terug op een fantastisch seizoen met een betrokken team van coach, spelers en ouders. Zo mooi kan voetbal zijn.
